คงเป็นเพราะว่า เวลาอันเนิ่นนานกว่าสองพันปีมาแล้ว ที่ชาวจีนได้ค้นพบหยก และรู้จักนำมาใช้สอยอย่างเป็นประโยชน์ ประกอบกับ ความเชื่อของพวกเขาที่มีต่อหยก

โดยธรรมชาติของหยกนั้น ถือว่าเป็นอัญมณีที่มีเนื้อดีที่สุดชนิดหนึ่งเลยทีเดียว ถึงแม้ว่าจะมีความแข็งน้อยกว่า หรือไม่ทน ต่อการขีดข่วนได้ดีเท่ากับทับทิม และไพลินก็ตาม แต่เนื่องจากว่า โครงผลึกของหยกมีลักษณะเป็นเส้นใย และมัดพันกันอย่างแน่นหนา หยกจึงมีความเหนียวทนมาก ไม่เปราะ หรือแตกโดยง่าย ในสมัยโบราณ หยกจึงถูกนำมาทำเป็นอาวุธและขวาน ในสมัยนั้น "หินขวาน" จึงหมายถึงหยกด้วยเหมือนกัน อย่างไรก็ดีรอยร้าวและรอยแตกก็อาจปรากฏอยู่ในหยกได้เช่นเดียวกับอัญมณีชนิดอื่น และตามปกตินั้น รอยร้าวและรอยแตกมักจะถูกอุดไว้ ด้วยการนำหยกไปอาบในสารเคมี แต่สำหรับหยกคุณภาพดีแล้วก็ควรจะมีตำหนิเหล่านี้ปรากฏอยู่น้อยที่สุด

การย้อมสีนี้ ถือเป็นอีกกรรมวิธีหนึ่ง ที่พบเห็นได้บ่อย โดยทั่วๆ ไปทั้งเจไดต์ และเนไฟรต์จะถูกนำมาย้อมสี ให้มีสีเขียว และสีม่วง และส่วนใหญ่แล้ว หยกย้อมสีมักจะเป็นเจไดต์ มากกว่าเนไฟรต์

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า หยกที่มีขายตามท้องตลาดนั้น ส่วนใหญ่จะผ่านการปรับปรุงคุณภาพมาแล้วทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นการฉายรังสี การย้อมสี การปะด้วยแผ่นฟอยส์ พลอยประกอบ หรือการอาบด้วยสารเคมี แต่ที่พบเห็นได้บ่อยก็คือ หยกย้อมสี และที่พบได้บ่อยที่สุดในช่วงหลังนี้ มักเป็นหยกที่ได้รับการอุดรอยร้าว และรอยแตกด้วยการอาบสารเคมี ฉะนั้น การซื้อขายหยกจึงค่อนข้างเสี่ยง และควรให้ความระมัดระวังสูงเป็นพิเศษ ทางออกที่ดี หากต้องการจะซื้อ หรือขายหยกเม็ดใดเม็ดหนึ่งแล้ว ก็ควรส่งไปตรวจเช็ค ตามห้องแลปที่คุณเชื่อถือได้ ซึ่งก็มีอยู่หลายแห่งในกรุงเทพฯ